| Białogłowa
Podniosła głowę z kolan ojca i spojrzała okragłymi ze zdziwienia oczami na drużynę.
- Więc nie zdobyliście lekarstwa? Więc mój ojciec ma umrzeć? - do oczu napłynęły jej łzy. Zerwala się z podłogi i podbiegła do czarodzieja składając ręce w geście błagania.
- Szlachetny panie, błagam, musisz mi pomóc! Musisz uratować nasze królestwo! Ja... ja nie wiem co się stało mojemu ukochanemu ojcu. Myślałam, że wiecie po co wyruszacie, że uda wam sie odnaleźć to lekarstwo... - zaczęła szlochać i zdaje się, że zignorowała informację o tym, że to nie ta drużyna wyruszyła na poszukiwanie lekarstwa dla króla.
- To wszystko przez nią... - szlochala zakrywając rękoma twarz - To wszystko przez nią... To po tym jak ją zamknął w wieży wszystko się zaczęło! To ta wstrętna wiedźma! |