Arango

Jonasz

Podnieśli wszyscy głowy wpatrując się w Twarz Matki Boskiej. Więc jednak nie zwariowałem - przemknęło sierżantowi przez głowę. Albo może zwariowaliśmy wszyscy - druga myśl. Chyba jednak nie, przecież tu się dzieją cuda. Cuda - tym razem myśl była gorzka - cudem byłoby znalezć jeszcze ze 3-4 taśmy do MG.

Podszedł bliżej, lecz już nie dobiegł go żaden głos. Przesunął dłonią po spotniałym czole. Czuł że tutaj nie znajdą już żadnej wskazówki, ale jednocześnie czuł też że rozwiązanie jest blisko, w zasięgu ręki, na granicy pojmowania. Gdzieś w tej Katedrze musi być przecież odpowiedz. Jeśli przemówiła do nich Matka Ukrzyżowanego, to znaczy, że kierowani Opatrznością, Losem, czy jak to się nazwie po coś tu się znalezli.

Popatrzył na Wiernego, zda się znów pochłoniętego religijną ekstazą i... machnął na to ręką.
Trudno, każdy kroczy drogą, jaką wybrał.
Pochylił się do ucha dziewczyny.

- Chodz Basiu obejrzymy ten Krzyż.

- -Pomóżmy, panie sierżancie... - dobiegł go głos Chmury. W milczeniu skinął głową, zgadzając się na jego propozycję, chodz jak mają to zrobić nie miał pojęcia.