| Patrick Winship
Patrick wszedł za Robertem do klatki schodowej. Byłoby to zupełnie nudne pomieszczenie, gdyby nie kilkoro drzwi do mieszkań lokatorów. Należało jeszcze odnaleźć te właściwe.
Patrick podchodził do każdych drzwi i odczytywał nazwiska z mosiężnych tabliczek umieszczonych nad judaszami. Te małe okienka zamontowane w drzwiach zwykle kojarzyły się Patrickowi z ciekawskimi paniusiami, które jednym okiem podglądają życie sąsiadów, a drugim oglądają ulubiony serial telewizyjny. Nic dziwnego, że rozbiegany wzrok to ich choroba zawodowa. Chłopak kiedyś zastanawiał się jak bardzo ograniczony światopogląd mają osoby spędzające większą część swego życia na tak „ekscytujących rozrywkach.”
Wreszcie odnalazł drzwi, które wydawały mu się właściwe i nacisnął dzwonek. Po chwili drzwi otworzył młody okularnik niezwykle podobny do profesora Jacoba Smitha i przyglądał się chłopcom jakby od kilku lat nie widział człowieka. Wyglądał na człowieka podejrzliwego. Nerwowo rozglądał się na wszystkie strony, zasłaniał okna jakby miał coś do ukrycia.
„- To WY? Przybyliście?”
Patrick nie wiedział co powiedzieć. Stał z zasznurowanymi ustami i tępo wpatrywał się w mężczyznę. Całe szczęście że Robert okazał się bardziej przytomny i odpowiedział na to dziwne pytanie. Zresztą wyjawił temu mężczyźnie, że jesteśmy z przyszłości.
„ A co jeśli to nie jest młody Jacob Smith” – przemknęło przez myśl Patricka. Dla pewności może warto spytać:
- Pan Jacob Smith, prawda? – wyksztusił z gardła Patrick. |