| „Sześć wampirów” - pomyślał Michał. - „I mówi to z takim spokojem. Albo wampiry to dla niego drobnostka, albo za dużo przeszedł.”
Polakowi nie mieściło się to w głowie. Zresztą z kilkoma innymi rzeczami, które ostatnio przeżył miał podobny problem. Pozostawało jedynie przyjąć do wiadomości, że istnieją tacy ludzie, jak ten który przed nim stał. Osoby, które nie boją się diabelskich sługusów.
Po tym co przeszedł ten brak strachu, czy jakiejkolwiek innej emocji na twarzy Gioseppa zdawał mu się najdziwniejszy. Chociaż nigdy nie wiadomo co kryje się za tą maską. Może zwykły, ludzki lęk? Albo oblicze krwiopijcy, chociaż tą opcję należało odrzucić. Tylko dlaczego? Bo wykonał znak krzyża? To nie było wystarczającym dowodem. Jednak jak uzyskać pewną odpowiedz? Kościół... Tam jest woda święcona. Chyba nie zaszkodziłoby nią pokropić nowego towarzysza, a przy okazji i siebie. To mogłoby być nawet pomocne. Tylko gdzie jest kościół? Może Alessandro wie. Chociaż i on zapewnie nie zna tych okolic.
Gdy wychodzili z izby Michał zatrzymał Ambrosiniego.
-Co o nim myślisz? - zapytał szeptem |