| Ferina z każdym ciosem ogarniał coraz większy amok. Wyrażało się to chociażby w zaniku zmysłów. Po wzroku nadszedł dotyk. Plusem było to iż krasnolud nie czuł bólu, który zazwyczaj bardzo ogranicza możliwości.
Wędrowiec instynktownie wiedział że następny cios będzie dla ogara zabójczy. Opętany żądzą mordu rzucił się na osłabionego demona z szaleńczym okrzykiem wkładając w uderzenie całą swoją siłę. Atakując nie zdołał jednak dobrze wycelować, a i topór wyślizną mu się z ręki, po czym wbił się w drzewo.
Taki obrót rzeczy nie był zbyt dobry. Ferin stracił nie tylko broń, ale również i inicjatywę. Nim zdążył zareagować plugawa bestia pogłębiła mu ranę na przedramieniu wbijając w nią swój jedyny róg. Krasnolud nie mogąc pod wpływem zaklęcia racjonalnie myśleć zaczął wyszarpywać poroże ogara z rany. Skutki tego działania były opłakane, lecz wojownik ich nie zauważał. Nie mając oręża chwycił przeciwnika za szyję próbując go udusić. |