lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Lio · 26-03-2008, 09:49

Od samego rana, na jego twarzy gościł uśmiech, który w trakcie spaceru nieustannie się powiększał. Świadomość, że nie na niego spadły wszystkie obowiązki, którymi wcześniej zajmował się kapitan Aizen, dodatkowo poprawiała mu nastrój. Zdecydowanie nie został stworzony do takich zajęć. Już na pewno nie kiedy pogoda jest tak idealna, a nogi same rwą się na mały spacer. Fakt, promienie słoneczne nieco zbyt mocno oświetlały ciało Mirugi, ale szybko temu zaradził rozkładając swój wierny parasol.
- Co ja bym bez Ciebie zrobił? - przemówił do drzew i ku jego zdziwieniu motyla, który zawisł nad jego głową.
Wiadomość była szokująca. Przekonanie, że wszelkie pytania o jego kapitana zostały już zadane i będzie mógł od tego odpocząć, uleciało jak poranna mgiełka wraz z nadejściem słońca.
Nie czekając ani chwili, złożył swój parasol, oparł go o prawy bark i tak szybko jak tylko mógł ruszył w kierunku miejsca, w którym odbywają się spotkania kapitanów.

Nie był zaskoczony tym co zobaczył, grupa kapitanów i ludzi, których twarze rozpoznał, choć ich imiona były dla niego nadal tajemnicą. Szybko pogodził się z tą myślą i po słowach Sōtaichō zajął miejsce Aizena. Zrobił to odruchowo, nie zastanawiał się nad tym czy stanął tam gdzie powinien, znalazł się tam gdzie pokierował go instynkt i jak szybko zauważył, postąpił właściwie. Wiedział doskonale, że jego obecność w tym miejscu dla niektórych może wydać się wyjątkowo drażniąca, nie robiło to na nim żadnego wrażenia.
Od razu po tym jak się zatrzymał, wbił wzrok w ziemię tuż pod stopami Unohany Retsu i kobiety stojącej obok niej, wskazującym palcem poprawił okulary, a złożony parasol oparł o prawe ramię. Nie zmienił swojej pozycji nawet po tym jak Sōtaichō skończył mówić i padło pytanie z ust osoby stojącej przy kapitanie Hitsugayi.

26-03-2008, 09:49	#5
Lio Reputacja: 1	Od samego rana, na jego twarzy gościł uśmiech, który w trakcie spaceru nieustannie się powiększał. Świadomość, że nie na niego spadły wszystkie obowiązki, którymi wcześniej zajmował się kapitan Aizen, dodatkowo poprawiała mu nastrój. Zdecydowanie nie został stworzony do takich zajęć. Już na pewno nie kiedy pogoda jest tak idealna, a nogi same rwą się na mały spacer. Fakt, promienie słoneczne nieco zbyt mocno oświetlały ciało Mirugi, ale szybko temu zaradził rozkładając swój wierny parasol. - Co ja bym bez Ciebie zrobił? - przemówił do drzew i ku jego zdziwieniu motyla, który zawisł nad jego głową. Wiadomość była szokująca. Przekonanie, że wszelkie pytania o jego kapitana zostały już zadane i będzie mógł od tego odpocząć, uleciało jak poranna mgiełka wraz z nadejściem słońca. Nie czekając ani chwili, złożył swój parasol, oparł go o prawy bark i tak szybko jak tylko mógł ruszył w kierunku miejsca, w którym odbywają się spotkania kapitanów. Nie był zaskoczony tym co zobaczył, grupa kapitanów i ludzi, których twarze rozpoznał, choć ich imiona były dla niego nadal tajemnicą. Szybko pogodził się z tą myślą i po słowach Sōtaichō zajął miejsce Aizena. Zrobił to odruchowo, nie zastanawiał się nad tym czy stanął tam gdzie powinien, znalazł się tam gdzie pokierował go instynkt i jak szybko zauważył, postąpił właściwie. Wiedział doskonale, że jego obecność w tym miejscu dla niektórych może wydać się wyjątkowo drażniąca, nie robiło to na nim żadnego wrażenia. Od razu po tym jak się zatrzymał, wbił wzrok w ziemię tuż pod stopami Unohany Retsu i kobiety stojącej obok niej, wskazującym palcem poprawił okulary, a złożony parasol oparł o prawe ramię. Nie zmienił swojej pozycji nawet po tym jak Sōtaichō skończył mówić i padło pytanie z ust osoby stojącej przy kapitanie Hitsugayi. __________________ Może być sto postaw i ułożeń miecza, ale zwyciężasz tylko jedną. - Yagyū Munenori Ostatnio edytowane przez Lio : 26-03-2008 o 10:23.