| Gdy kobieta wprowadziła Jeremiła na górę, ten czuł się jak zbity pies. Na dodatku po słodkim rumie zbierało go na wymioty. Alkohol uderzył do głowy najmocniej chyba, jak tylko mógł. Mężczyzna nie odezwał się jednak ani słowem. Usiadł jedynie tam, gdzie kazała mu Elizabeth i począł wpatrywać się w podłogę słuchając jej słów.
Za punkt "orientacyjny" obrał sobie mały punkcik - sęk znajdujący się w jednej z mocnych, ciemnych desek z podłogi karczmy. Zawsze miał taki odruch, gdy zapijał się ze smutku. Nic innego go nie obchodziło. Ta trzeźwa część umysłu Kislevczyka starała się wyłapywać słowa towarzyszki, lecz jego "drugie ja", wywołane przez napój wysokoprocentowy, zamknęło się na wszystkie bodźce z otoczenia.
Oczy jego ciągle skierowane były na mały punkt, w który dzielnie się wpatrywał. Mały skubaniec ciągle uciekał do góry, więc mężczyzna musiał ciągle zwracać oczy w jego stronę. Po chwili wpatrywania się, człowieka ogarnęło okropne uczucie senności, które przebiło wszystko inne. Wiedział, iż jeśli wyszedłby teraz na świeże powietrze byłoby mu nieco lepiej, lecz wolał nie narażać się zdenerwowanej niewieście. Siedział jedynie i wyłapywał słowa wypływające setkami z jej ust.
Po chwili, zmęczenie ponownie dało o sobie znać. Tym razem przemogło nawet silną wolę Kislevczyka. Jeremił pierw położył się starając się nie zasnąć. Potem jednak, gdy zmrużył powieki, stało to czego najbardziej nie chciał. Oczy zakleiły mu się, a on sam zaczął wpadać w fazę błogiego snu...
__________________
"Gdy Ci obcych ludzi trzech mówi że jesteś pijany to idź spać" - Stare żydowskie przysłowie ;) |