Zdawałaś się gubić siebie w tłumie. Ludzie mijali cię, bawili się, rozmawiali, flirtowali, tuż obok. Wszyscy w maskach. Każdy w czyimś towarzystwie. Duchota, zmieszane perfumy, rozmaitość materiałów, kolorów i połyskujące maski... Naprawdę mogło się zrobić słabo. I gdzie zniknął Luigi?! Baran jeden! Czułaś się zupełnie nie na miejscu. I miałaś przeczucie, że ktoś cały czas cię obserwuje...
Czułam się nie na miejscu a dziwna świadomość tego że mogłam być obserwowana sprawiała że znowu zrobiło mi się niedobrze. No tak na Luigiego nie miałam co liczyć, w końcu sam powiedział że się do mnie przyznawał nie będzie. Musiałam jakoś zdobyć potrzebne mi informacje. problem polegał tylko od kogo te informacje wyciągnąć. Teoretycznie mogłabym podejść do kogokolwiek i zacząć rozmowę, ale nawet ja nie byłam na tyle głupia, żeby przerywać czyjąś konwersacje, zwłaszcza w Voddacce. Zaczęłam się więc przechadzać żeby znaleźć jakąkolwiek wolna osobę kiedy zobaczyłam.. jego.
Trudno powiedzieć że nie wyróżniał sie z towarzystwa. Zastanawiałam się przez chwilę czy do niego podejść, w końcu fakt że jako jedyny nie znajdował się w żadnym towarzystwie przemówił na jego korzyść. Właściwie to ludzie chyba omijali go z daleka. Podeszłam do niego kiedy właśnie zakładał rękawiczki. Czyżby już sie zbierał? O nie, Nie tak szybko...
- Piękna maska - powiedziałam usilnie i z niejakim zaciekawieniem wpatrując się w olbrzymi pióropusz. Jaki jest najgłupszy sposób zaczepienia innej osoby? Właśnie taki.
Mężczyzna spojrzał na ciebie świdrującym wzrokiem. Już myślisz, że chyba nie trafiłaś na jego dobry dzień, kiedy on wybucha śmiechem.
- To najgłupszy sposób zaczepienia człowieka jaki znam. - powiedział zasłaniając twarz dłonią.