| Dowiedziawszy się o ofercie pana 'Sokoła', Thrulir uśmiechnął się. Miał racje, Jeszcze szybciej opuścił tę celę niż do niej przyszedł. Cieszył się w duchu, że trafił do jednej celi, gdzie siedział jeden z jego pobratyńców. Dawno nie rozmawiał z krasnoludami. Ograniczony klasztorem, a w jego szeregach żadnego długobrodego za wyjątkiem Thrulira.
-Thrulir Hammerfall, przyjacielu.
Krasnolud ze zdumienia przecierał oczy. Jeszcze nigdy nie widział takiego bogactwa należącego do jednego człowieka. Każda sala przez jaką przechodzili była przesycona różnymi pięknymi przedmiotami. Thrulir czuł wszechobecność magii. W murach klasztoru był nauczany podstawowych czarów kapłańskich, ich zastosowań, użycia. Czuł lekkie mrowienie na skórze. Spostrzegł siedzącego efla, zobaczył również Thodena jak zajadał się pysznościami wyłożonymi na ławach. Uśmiechnął się szekoro, on najadał się oczyma. W końcu po dłuższej chwili ciszy, nie licząć pomrukiwać, wychwalających jadło, Thodena, kapłan odezwał się do elfa:
Witam elfi przyjacielu, ładnie tutaj, co?..Nazywam się Thrulir Hammerfall jestem...byłem sługą Sigmara. Nie bój się, zgubiłem uprzedzenia do Twojej rasy, elfie. -lekko uśmiechnął się i mrugnął w stronę siedzącego elfa -..ale uważaj na tego wojownika..lepiej nie wchodź mu w drogę..- cichutko dodał..-Czy Ciebie również wezwał niejaki pan 'Sokół'? Ach tak..wygląda na to, że wszyscy jesteśmy tutaj w tej samej sprawie.. Po tych słowach Thrulir obrócił się i zaczął dumać i rozmyślać, czego od nich chcą w tej twierdzi...ależ tu pięknie.. |