| Gdyby nie sytuacja, w jakiej się znalazł Revan, nie zareagowałby. Nie jego problem, nie jego życie. Teraz jednak, gdy siedział po uszy w całym tym gównie, mandragorach, znikających ludziach i bezpańskich mieszkach, wypadało się interesować wszystkim dookoła. W tym przypadku nie bardzo miał na to ochotę, pomijając fakt, że w tym stanie ochotę miał tylko na błogi sen.
Czekał, aż żołnierz zareaguje pierwszy. Nie bardzo chciał obierać inicjatywę. Jedna rzecz go zadowalała, mianowicie słowa Cohena.
Czas złoić dupsko!
Sięgnął do pasa, i z charakterystycznym szczekiem wyciągnął półtoraka z pochwy. Starał się skoncentrować na sytuacji, która zaraz może się zdarzyć. Za chwilę poleje się krew... ostrożnym krokiem wszedł do zaułka. Zmrużył oczy, starając się wychwycić jakiś gwałtowniejszy ruch w ciemnościach.
- Wolniej. - szepnął do żołnierza. Jeżeli coś zaatakowało tą kobietę, miała małe szanse na przeżycie. Najemnik nie miał zamiaru bawić się w bohatera, ten krzyk równie dobrze mógł służyć innemu celu. Mógł ich zaprowadzić w pułapkę. |