Cyrus

Gwen w międzyczasie otworzyła drzwi od strony pasażera i próbowała nakłonić wampira i maga aby przyjęli propozycję Hanka.
Nagle stało się coś nieoczekiwanego. Emma usłyszała jakiś świst i jakby głuche puknięcie. W tym samym momencie ciałem Barbary szarpnęło. Obróciła się powoli aby spojrzeć w twarz wampirzycy. Jej spojrzenie wyrażało zdziwienie i brak zrozumienia. Zupełnie jakby miała za chwilę zapytać niemym głosem: Dlaczego?
Wszystko działo się jakby na spowolnionym filmie. Magini powoli osunęła się na kolana, jej ręka uczepiła się płaszcza Tremerki. Jej jasny sweter zaczął przesiąkać krwią w okolicach piersi. Szkarłatna plama na ubraniu rosła z każdą sekundą przyjmując fatalne rozmiary. Życiodajny płyn zaczął wyciekać również ustami i nosem. Oczy dziewczyny zaszły mgłą a jej ciało osunęło się na śnieg. Cały czas wstrząsane drgawkami, robiło na śniegu parodię orzełka. Ciężkie, wojskowe buty orały piętami śnieg.
Świadkami tej sceny byli Emma, Gwen i Hank. Również Kyle, który właśnie powracał ze swych łowów.
Emma patrząc jak cudotwórczyni, dla ochrony której już tyle poświęciła wraz z innymi, i z którą znalazła już nić porozumienia, bezpowrotnie odchodzi w ramiona śmierci zimniejszej od śniegu otaczającego jej nieruchomiejące już ciało.
Hank chyba coś krzyknął i wyskoczył z Tira, wyglądał na wściekłego i zagubionego zarazem. Chyba nie bardzo wiedział co ma zrobić. Rozglądał się dookoła z ramionami rozłożonymi szeroko.
Emma czuła jak coś okropnego próbuje swoich sił na żelaznych kratach jej samokontroli. Miała wybór, albo to stłamsić, albo wypuścić i pozwolić szaleć. Ukarać tych co są niewarci nawet tego aby pojąć co za zło właśnie się tutaj dokonało. Spalić ich! Spalić Sabat! Spalić policjantów! Spalić wampiry!! Spalić świat!!!

 

__________________
When the man meets force that he can not destroy, he destroys himself instead.
What from of plague are you?