Telimena przed Zosią gestem teatralnym
Ręce swe załamała. Niby wicher halny
Pędzi słowo za słowem i wbija szpileczki
W miejsce, które skrywają zosine majteczki:
- Moja droga, co mówisz potwierdza, niestety,
Żeś przykładem nie z szlachty, lecz z chłopów kobiety.
Wprawdzie na wsi dorosłaś, lecz pomyśl o rodzie,
Z którego żeś zrodzona. Dlatego cię co dzień.
Zamyślam edukować i na nic te fochy –
Mówiła Telimena do upartej Zochy.