| Spojrzałem na Darka jak na największego wroga, starając się powstrzymać od złamania mu nosa. Na jego durne pytanie nie miałem zamiaru odpowiadać, dobrze wiedział, że swojej rodziny za dobrze nie znałem.
- Wiem, że nigdy nie usłyszałeś tego z moich ust, mimo tego że ty mówiłeś to wiele razy - zacząłem, starając się nie zwracać uwagi na piekący ból w dłoni. - Ale powinieneś wiedzieć, że... - Słowa utknęły mi w gardle, nie chciały przejść dalej. - Ja pierdole... ko...cham cię, Darek.
Nawet nie sądziłem, że komukolwiek powiem, że go kocham... A tym bardziej nie sądziłem, że przyjdzie mi to z taką trudnością. Nadal coś ściskało mnie w gardle, jakbym miał za chwilę wybuchnąć płaczem
Taaaak, w końcu przyszedł czas na to, żeby wyznać Dariuszowi Lewandowskiemu, co tak naprawdę do niego czuję – że go kocham i jest dla mnie jedyną najważniejszą osobą... Całkiem niepodobne do mnie, to fakt... ale jednak...
__________________
Jaka, sądzisz, jest biblia cygańska?
Niepisana, wędrowna, wróżebna.
Naszeptała ją babom noc srebrna,
Naświetliła luna świętojańska. |