Jons

Krasnolud przeczytał wskazane przez Samaela ogłoszenie, po czym szybkim ruchem ręki przerwał paladynowi, zasypującemu go gradem pytań.
- To nie do mnie z tą sprawą, ale do wielmożnego Gerthana - rzekł sucho, nie siląc się już nawet na pozory uprzejmości i głową wskazał na bogato odzianego człowieka, wciąż studiującego jakiś pergamin. Widząc Tiberiusa przemawiającego do postaci w kapturze, krasnolud szybko złapał go za ramię.
- Przepraszam za niego - mruknął. - To włóczęga, a do tego niemy. Od miesiąca tu przychodzi i tylko przypatruje się podróżnikom. Ludzie mówią, że ma nierówno pod sufitem, ale ja tam sądzę...
Wypowiedź karczmarza została przerwana rykiem śmiechu pijanych awanturników, wskazujących palcami na półelfa o pomarańczowych włosach. Krasnolud rzucił Samaelowi spojrzenie, mówiące "błagam, nie zabijaj ich bo będę miał kłopoty", po czym zwrócił się do milczącego jak narazie starca.
- Coś podać wielmożnemu panu?