| Wszyscy, którzy w czasie najazdu słownego przeprowadzonego przez Dwaina obierającego sobie Adrena, za cel rzucanych obelg, zobaczyli minę wzburzonego kapłana, który kończył własnie spisywać raport na karczmiennym stole. Do tej pory nieco bawiło go zachowanie ogółu kłócących się person. Teraz jednak, jego mina spochmurniała tak, że wyglądało na to, że jeśli kłócący nie uspokoją się, to dojdzie do "młotoczynów". Mężczyzna uderzył dłonią w stół cedząc przez zęby:
- O wielki Sigmarze, za co karzesz mnie zajmowaniem sie takimi baranami? Mówili zostań w Nuln? Mówili. Czemu ja się ich wtedy nie słuchałem? - choć starał się ukrywać swoje słowa, to jednak stojący wtedy blisko ojczulek Otto dokładnie wszystko słyszał.
Mężczyzna przysłuchiwał się zdaniom Krasnoluda, a jego mina stawała się coraz bardziej opanowana. Widać było, że przychodziło mu to z trudem. Na szczęście wypowiedź brodacza zarówno denerwowała przedstawiciela prawa dodając mu obowiązków, jak i nieco rozśmieszyła go. Gdy gdy kowal skończył już rzucać obelgami, mężczyzna wstał z krzesła, zamykając notatnik z hukiem. Schował książeczkę do torby wiszącej przy pasie, wziął głęboki oddech i otrząsnął się. Potem zaczął iść w kierunku drzwi, przez które wychodził właśnie kozak. Gdy Kislevita otworzył drzwi, do pomieszczenia wpadł krasnolud. Na jego twarzy widać było ogromną rządzę mordu. Kapłan wpierw miał mu oznajmić, że jeżeli tamten nie przeprosi szlachcica czeka go chłosta, ale obserwując przez chwilę zachowanie Dwaina nie chciał go bardziej rozjuszać. Zrobił więc dobrą minę do złej gry i zapytał spokojnie:
- Czegóż jeszcze chcesz krasnoludzie?...
__________________
"Gdy Ci obcych ludzi trzech mówi że jesteś pijany to idź spać" - Stare żydowskie przysłowie ;) |