Cedryk

Adren tylko się uśmiechął do Klary

- Droga moja, owszem, ale tylko dla plebejów. Poinformuje cie jeszcze, iż nawet obraza urzędnika Imperialnego, nie jest tak surowo karana jak obraza szlachcica, wszak takimi urzędnikami są nawet mytnicy zbierający lokalne podatki, bardzo niskiego rzędu ale są. Szlachty dotyczą się jedynie sądy senioralne, a prawo szlacheckie ma w sądach wszelkich pierwszeństwo, nawet nad Prawem Imperium, nie mówiąc już o prawach prowincji. Wiedz też, iż owszem ta sprawa byłaby rozpatrywana przed sądem i przeważnie ten wydaje znacznie bardziej surowe wyroki. Dwa tygodnie delikwent taki czeka często na zebranie się takiego sądu, oczywiście również w lochu, więc tylko zaoszczędzam na kosztach jego zebrania. Nie moją jest też winą, iż mistrz tego Zabójcy Trolli nie poinformował swego ucznia o Prawie Imperium. Ze swą bronią magiczną obnosić się mogą w swoich twierdzach, które nie należą do Imperium, lecz są osobnymi jurysdykcjami władców twierdz. Każdy taki władca wie, co wolno na terenie Imperium i krasnolud ten pewnie nawet łamie zalecenia swoich Panów. Toż nawet poseł krasnoludzki, któremu pomogłem w Nuln nie nosił przy sobie broni runicznej, szanując wszystkie Prawa obowiązujące w Imperium, chociaż jako poseł jest traktowany jako szlachcic i to rangą przewyższającą większość szlachty, ponieważ reprezentuje swoją osobą władcę krasnoludów. A co do papierów moja droga przedstawiłem je już wielebnemu Shultzowi, on zna moje prerogatywy i wie, iż do przybycia jego samego byłem jedynym urzędnikiem. Co zaś do stosowania prawa szlacheckiego, każdy szlachcic sam je stosuje i egzekwuje w stosunku do nie szlachciców, do momentu przybycia odpowiednich władz, które przejmują w swoje ręce delikwenta, szlachcicowi przysługuje prawo łaski, które zastosowałem. – po tych słowach z lekkim skinieniem głowy zwrócił się do Kapłana Sigmara.
- Oczywiście, jeśli pan, panie Shultz uważasz, iż ów krasnolud zasługuje na większą karę, możesz przedstawić to w sądzie. Nie zmieni to faktu, iż i tak zostanie aresztowany i osadzony w lochu, W którym spędzi czas do rozprawy, a potem odsiedzi wyrok. I niech się cieszy, bo jeszcze kilkadziesiąt lat temu, za obrazę szlachcica skazywano nawet na niewolnictwo. - po tych słowach zaparł się pod boki.

 

__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975