Zochna oswobodziwszy tymczasem ramiona,
Patrzyła na hrabiego jako urzeczona
Podziwiając do czasu, kiedy to u jej stóp
Padł z flakami na wierzchu jakiegoś zbójcy trup.
Wzrok wtedy ku gospodzie szybko odwróciła,
Na „miłej” Telimeny postać natrafiła,
Co ją porwać kazała rzekomo dla draki.
"Ożesz! Ja ci porobię grzechu twego znaki
Na twym antycznym dupsku karczemną łopatą!"
Słysząc groźby ciotunia zaśmiała się na to:
"Zosiu wyglądasz z tym orężem na sierotę.
Odłóż lepiej łopatę, nim stracisz z nią cnotę."