| - Prrr... Spokój koniku. - powiedział gnom do zwierzęcia na którym jechał. Gdy mały rumak się zatrzymał, Aldo poklepał go po karku na znak, że wierzchowiec dobrze się spisał. Widząc iż Dart również się zatrzymał, Grimbigr podjechał powoli w jego stronę mówiąc:
- Zakładam, że wy widzieliście to samo co ja... Zgadzam się z Celerusem. Raczej nie w gestii naszych rywali siedzi to, aby dawać nam takie pokazy. Choć rzeczywiście miejscowa ludność winna nas o tym poinformować. - słowa jego były stonowane. Ciężko było wyczuć w nich jakiekolwiek emocje. Głos niskiego mężczyzny ani razu nie zadrżał, a on sam nawet nie zmęczył się pościgiem. Po chwili zastanowienia dodał jeszcze z wyraźnie rysującym się na twarzy uśmiechem:
- Może ta scenka dzieje się co roku, ale dziś jest ten pierwszy rok? Może jesteśmy jej pierwszymi świadkami nie licząc ludzi, którzy widzieli to na prawdę.
Po tych słowach nastąpiła chwila konsternacji, którą gnom przerwał słowami:
- Nic tu po nas. Wracamy do obozu. - po czym ruszył powoli w stronę obozowiska mówiąc do swojego zwierzęcia wierzchowego:
- Nie znam Twojej nazwy drogi koniku. Pozwolisz że nazwę Cię sam. Może Grom? - Ostatnie pytanie było już o wiele głośniejsze. Na tyle, że reszta drużyny mogła je doskonale usłyszeć.
- Tak. Będziemy spadali na naszych wrogów jak grom z jasnego nieba. Od dziś mianuję Cię sir Gromem. - słowo "sir" brzmiało z lekka ironicznie. Wypowiedziane ono zostało, aby podkreślić to, czym kuc przysłużył się do tej pory. Dogonić parę dorodnych ogierów to jednak coś. Właśnie z tego powodu niski wojownik bardzo polubił swojego nowego wierzchowca...
__________________
"Gdy Ci obcych ludzi trzech mówi że jesteś pijany to idź spać" - Stare żydowskie przysłowie ;) |