| - Jestem za zwiedzeniem miejsca przemiany - wyrwalo sie Lunarowi stojacemu z boku, nie chcial specjalnie jakos na siebie najwyrazniej zwracac uwagi, lecz niestety jezyk jest silniejszy czasami od umyslu. - Chcialbym dowiedziec sie co sie stalo z wilkiem na ktorego polowalismy, a jesli mlode tam pozostaly nie dobrze bylo by gdyby pozdychaly z glodu - tak to juz jest ze jak zacznie sie mowic to ciezko przestac. Krotkie warkniecie do samego siebie i skarcenie sie w myslach za brak dyscypliny, po czym ruszyl lekkim truchtem w strone, ktora najpewniej powinna prowadzic do miejsca zdarzenia. Zatrzymal sie jednak po dziesieciu metrach patrzac jaka jest reakcja towarzyszy, gdyz rownie jak skupianie na sobie zbyt wielu spojrzen, nie usmiechalo mu sie podrozowanie samotnie. |