To, co zobaczyli na pewno nie było tym, czego się spodziewali. Pierwszym, co rzuciło im się w oczy był wściekły wzrok Szramy oraz zaskoczenie szybko znikające z jego twarzy zastępowane przez rosnący gniew. Następną rzeczą równie nieoczekiwaną była klinga umiejscowiona przy gardle człowieka z blizną. Klinga z dobrej stali i starannie wykonana, co raczej wykluczało, by napastnikiem był pospolity rzezimieszek.
Jak się okazało, ramię odziane w czerwień zakończone dłonią o długich, smukłych palcach dzierżącej rękojeść było niewątpliwie DAMSKIE. Przesuwając wzrok nieco wyżej zwiadowcy dostrzegli brązowy podróżny płaszcz obszyty futrem przy kołnierzu doskonale maskujący kształty kobiety i wymykającą się spod kaptura burzę płomiennorudych włosów ocieniającą młodą twarz o delikatnym owalu. Duże zielone oczy spoglądały w tym momencie lekko kpiąco na przybyszów a kształtne, czerwone usta ułożyły się w krzywy uśmiech.
Po chwili przez twarz dziewczyny przemknął przelotny grymas zaskoczenia, gdy rozpoznała elfa. Szybko się jednak zreflektowała i na twarz wrócił ten sam kpiący wyraz. Zdawało się tylko, że ironiczny uśmiech pogłębił się nieco zanim powitała przybyłych zdaniem, które zbiło wszystkich z tropu:
- Witaj, Galdorze.