Aurora Borealis

Fosht'ka

Propozycja Maureen spodobała się jej, mimo, że w pobliżu było to szalone jezioro. Wciąż nie dosuszyła wszystkich rzeczy po pokazach sił żywiołów, lecz przecież ten dzień postoju pozwoliłby jej doprowadzić wszystko do względnej suchości. "Właściwie powinnam sama to zaproponować", ugryzła się w myślach. W końcu chcieliby, żeby ta mała się przecknęła, a do tego potrzebowała spokojnie leżeć.
Propozycję Phaere przyjęła z uśmiechem. - Przecież nic nie zdoła zrobić. Zakładam, że nawet do zabijania nas ona sama wolałaby trochę wrócić do siebie, korzystając z naszej opieki. O swoje życie zacznę się martwić, gdy ona poczuje się lepiej, bo wtedy będzie dopiero niebezpieczna - stwierdziła. - Ale co tam, jeśli chcesz, zwiąż jej ręce. Byle nie za mocno, proszę, krew musi krążyć. I nie za plecami, przynajmniej dopóki jest nieprzytomna. - Wiedziała, że Drowka będzie się złościć, bo Fosht'ka ją "poucza", ale przynajmniej nie okazała braku zaufania i nie związała istoty sama.
Gdy Anzelm zarządził "wymarsz", wstała i poszła za nim, zabierając swoją torbę i kij - na wszelki wypadek. Bariery zamierzała dotknąć dłonią, jeśli okaże się wystarczająco ciepła. Nie miała w przeszłości zbyt wielu ciężkich wypadków związanych z jej ciekawością, poza tym wciąż żyła, zamierzała więc zaryzykować ten śmiały ruch w imię nauki.. czy tam własnej edukacji. Jeśli udałoby się jej przejść, poszłaby poszukać Calcifera.

 

__________________
- Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja.
- (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada.