| - Jak za starych dobrych czasów Powiedział cicho Gedan, na którego i tak nikt nie zwracał uwagi. Sam nie wiedział czemu, ale jakoś nie dziwił się że złapał muzykę, może dlatego że w tym świecie już naprawdę nic nie może zadziwić?
Odsunął swoje krzesło, aby siedzieć jeszcze bardziej na uboczu, i wsłuchał się w piosenkę, kiwając rytmicznie głową z uśmiechem na ustach, popatrzył na meksykańca który porwał jakąś kobietę do tańca i położył radio na kolanach tak, aby wszyscy mogli je słyszeć.
Nie podobało mu się te zabawianie się w lovelasów przez Raagnaka i Krisstofa, ale rozumiał ich. W końcu także był mężczyzną, więc powiedział tylko:
- Uważajcie na siebie. - Miał także złe przeczucia co do ich wyjścia i zrobienia zakupów, wolałby aby kompania się nie rozdzielała, w końcu co pięć cyngli to nie jeden. Popatrzył na Stana któremu chyba też nie dopisywał humor. To dziwne, ale z Chemikiem zamienił przez cały ten czas zamienił tylko kilka słów, obiecał sobie że musi z nim porozmawiać dłużej.
Tymczasem piosenka powoli dogrywając ostatnie takty wprawiła Gedana w zastanowienie czy zdarzy się już prawdziwy cud i zabrzmi kolejna pieśń. I kto je w ogóle nadaje? Orbital?
__________________
Strach to tylko 6 liter! |