| -Jeśli ci życie miłe, powiedz im żeby się nie ruszali... w sumie nie musisz mówić, mam parę pomysłów. Co sądzisz o kastracji? Zdążę zanim strzelą.- Wyszeptał do ucha zakładnika. Zaczął powoli cofać się do ściany, mocno trzymając dowódcę. Usłyszał głos Andreasa, straszył strażników korzeniem Dotorii. Którego nie miał. Wprawne oko zabójcy zauważyło, że kiedy poraził pierwszego strażnika zużył cały zapas. No, no, no kto by się spodziewał takiej odwagi.
- Andreas chodź tu, szybko. Zobacz kogo znalazłem. - Padwen zastanowił się przez chwilę. - Podaj mi na chwilę ten twój scyzoryk, jest trochę bardziej tępy, więc będzie bardziej bolało gdy będę ucinał coś panu dowódcy.
__________________
Skoro jest dobrze, to później musi być źle. A jak jest wspaniale, to będą wieszać.
(Z dzieła Sarturusa z Szopinberga „O rozkoszy bycia obywatelem Imperium”) |