Egon

Egon stanął jak wryty. Wyprostował się jak struna staną na Baczność zasalutował. O kurwa, wjebałem się po uszy - pomyślał
- Tak jest Panie Podporuczniku - chciał powiedzieć coś jeszcze, ale przerwał mu Starszy Sierżant Dzik
- Tak jest!
Gdy usłyszał rozkaz cały czas stał na bacznośc i salutował
- Tak Jest Panie Starszy Sierżancie - odwrócił się na pięcie do Podporucznika De Werwe Nie zmieniając pozycji w jakiej stał.
- Panie Podporuczniku chciałem przeprosić i prosić o wybaczenie. Mój błąd. Nie podejrzewałem. Jeszcze raz Przepraszam.
Jeszcze raz zasalutował swoim przełożonym i odwrócił się do kaprali.
- No Wilk, Petrolenko, Podkarpacki słyszeliście co rozkazał Szef ! Już Już Już! - krzyknął z uśmiechem.
I ruszył by wykonać rozkaz swojego przełożonego. Przechodząc obok Podporucznika De Werwe
- Przepraszam - powiedział, czego nie miał w zwyczaju. Widać było, że wpadł niemiłosiernie i jest tego świadom.

 

__________________
"Kiedy kopną w Twoje drzwi, jak uciekniesz stąd,
Podniesiesz w górę ręce czy wyciągniesz swoją broń
Kiedy prawo już Cię znajdzie jak z nim sobie radę dasz
Możesz umrzeć na ulicy albo poznać zimno krat."