| Niewola, potwory, opętanie... Mangust nie mógł w to wszystko uwierzyć.
"Ale czemu starzec miałby kłamać..."
Nagle jego rozmyślania przerwała konwersacja dziadygi do staruszki, która jeszcze nie przebudziła się ze snu. Gdy padły słowa "Hej ślicznotko, odezwij się coś.", mangust z ledwością powstrzymał sie od wybuchu śmiechem.
"Jak ona jest ślicznotką, to ten starzec postradał zmysły, o ile je jeszcze ma. Jednak jest nam potrzebny, taakkk. Pieniądze, on je ma."
-Dobrze więc, starcze. Uwolnię cię.-
Ponownie czarodziej wymówił parę słów, lecz tym razem nic się nie stało. Ponowił czynność i przed nim pojawił się pocisk, który uderzył w łańcuchy rozrywając je z większym niż przedtem rozdźwiękiem. Starzec był wolny... |