lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Arango · 06-09-2008, 11:09

Gdzieś w Kongu około 21.00 Zmierzch

Szamotanina z szaleńcem uzbrojonym w maczetę trwała dalej i przerażenie dziewczyny sięgało zenitu, gdy usłyszała
- Ostrożnie Marcus, to nie nosorożec - wypowiedziane w niezłej angielszczyznie.
Zbyt dobrej jak na Simba.

Nie zdołała już jednak powstrzymać ruchu ręki i przeciwnik trafiony kolbą ciężkiej strzelby w głowę wrzasnął
- Himmellgot, - po czym stoczył się z niej i trzymając za obolałą na pewno czaszkę powtarzał przekleństwa w trzech przynajmniej znanych jej językach : hiszpańskim, francuskim i angielskim.

- RATUNKU !!! - krzyknęła dla odmiany po włosku kobieta, a zorientowawszy się po językach w jakich klął napastnik, że ów nie jest może mu znany powtórzyła dla pewności
- Ratunku, ratunku, ratunku ! - tym razem po francusku, hiszpańsku i angielsku.

Miała nadzieję, że przybysz za mocno nie oberwał i jest w stanie zrozumieć tak proste i znane słowa.
Po czym siadła i spytała
- Chyba panu nic nie zrobiłam ? - po włosku.
Gdy padł strzał Lambert jako pierwszy przybiegł na miejsce i teraz wymienili z Wilkiem trzymającym wciąż dziewczynę na muszce niemy gest bezradności jaki często wykonują mężczyzni spotykając się z logiką kobiecą.
Po prostu podnieśli oczy do granatowego już nieba i bezradnie wzruszyli ramionami.

W tym momencie reszta dobiegła do miejsca "bitwy". Teraz pytali się co też się wydarzyło. Zapanowała chwilowy gwar i zamieszanie, ale wszystko nagle się uspokoiło. Z daleka dobiegał dzwięk tam - tamów. Większość z nich wiedziała co to znaczy...

ścieżka w dżungli

Przy samolocie około 21.00

Podkarpacki stanął przed Jurijem
- No co, chcesz się bić? – Zapytał wyzywającym i buntowniczym tonem, Mariusz. – Myślisz, że przestraszysz mnie przystawiając mi nóż? Nie dam się nikomu zastraszyć, a szczególnie Ruskowi! – Mariusz rozpiął kamizelkę i staną przed nim. Stał pewny siebie, zapominając o zmęczeniu, oburzony taką zniewagą.

Pietrolenko stał przed Polakiem patrząc na niego zmrużonymi oczami. Gdy ten wyprowadził cios złapał jego rękę, wykręcił i zmusił Mariusza do uklęknięcia. Coś cienkiego zacisnęło się na jego szyi dławiąc oddech i pozbawiając szansy na jakiekolwiek działanie. Powoli jego twarz zaczęła sinieć.

Wtedy Rosjanin go puścił i Podkarpacki opadł na trawę spazmatycznie łapiąc kolejne hausty powietrza.
-Zabieraj się za rozładowywanie samolotu. Wszystko na jedną stertę - usłyszał.

Po opróżnieniu z towarów odeszli od Dakoty zajmując stanowiska w trawie. Zmrok już na dobre zapadał i zapewne niedługo niewiele już będą mogli dojrzeć.
Gdzieś z dżungli dobiegł ich dzwięk tam - tamów. Mariuszowi włosy podniosły sie na karku, wiedział co to może oznaczać.

06-09-2008, 11:09	#59
Arango Banned Reputacja: 1	Gdzieś w Kongu około 21.00 Zmierzch Szamotanina z szaleńcem uzbrojonym w maczetę trwała dalej i przerażenie dziewczyny sięgało zenitu, gdy usłyszała - Ostrożnie Marcus, to nie nosorożec - wypowiedziane w niezłej angielszczyznie. Zbyt dobrej jak na Simba. Nie zdołała już jednak powstrzymać ruchu ręki i przeciwnik trafiony kolbą ciężkiej strzelby w głowę wrzasnął - Himmellgot, - po czym stoczył się z niej i trzymając za obolałą na pewno czaszkę powtarzał przekleństwa w trzech przynajmniej znanych jej językach : hiszpańskim, francuskim i angielskim. - RATUNKU !!! - krzyknęła dla odmiany po włosku kobieta, a zorientowawszy się po językach w jakich klął napastnik, że ów nie jest może mu znany powtórzyła dla pewności - Ratunku, ratunku, ratunku ! - tym razem po francusku, hiszpańsku i angielsku. Miała nadzieję, że przybysz za mocno nie oberwał i jest w stanie zrozumieć tak proste i znane słowa. Po czym siadła i spytała - Chyba panu nic nie zrobiłam ? - po włosku. Gdy padł strzał Lambert jako pierwszy przybiegł na miejsce i teraz wymienili z Wilkiem trzymającym wciąż dziewczynę na muszce niemy gest bezradności jaki często wykonują mężczyzni spotykając się z logiką kobiecą. Po prostu podnieśli oczy do granatowego już nieba i bezradnie wzruszyli ramionami. W tym momencie reszta dobiegła do miejsca "bitwy". Teraz pytali się co też się wydarzyło. Zapanowała chwilowy gwar i zamieszanie, ale wszystko nagle się uspokoiło. Z daleka dobiegał dzwięk tam - tamów. Większość z nich wiedziała co to znaczy... ścieżka w dżungli Przy samolocie około 21.00 Podkarpacki stanął przed Jurijem - No co, chcesz się bić? – Zapytał wyzywającym i buntowniczym tonem, Mariusz. – Myślisz, że przestraszysz mnie przystawiając mi nóż? Nie dam się nikomu zastraszyć, a szczególnie Ruskowi! – Mariusz rozpiął kamizelkę i staną przed nim. Stał pewny siebie, zapominając o zmęczeniu, oburzony taką zniewagą. Pietrolenko stał przed Polakiem patrząc na niego zmrużonymi oczami. Gdy ten wyprowadził cios złapał jego rękę, wykręcił i zmusił Mariusza do uklęknięcia. Coś cienkiego zacisnęło się na jego szyi dławiąc oddech i pozbawiając szansy na jakiekolwiek działanie. Powoli jego twarz zaczęła sinieć. Wtedy Rosjanin go puścił i Podkarpacki opadł na trawę spazmatycznie łapiąc kolejne hausty powietrza. -Zabieraj się za rozładowywanie samolotu. Wszystko na jedną stertę - usłyszał. Po opróżnieniu z towarów odeszli od Dakoty zajmując stanowiska w trawie. Zmrok już na dobre zapadał i zapewne niedługo niewiele już będą mogli dojrzeć. Gdzieś z dżungli dobiegł ich dzwięk tam - tamów. Mariuszowi włosy podniosły sie na karku, wiedział co to może oznaczać. Ostatnio edytowane przez Arango : 07-09-2008 o 13:43.