| Zmysły Trzeciego zagotowały się i chyba sam nie wiedział co spowodowało, że nie wybuchnął, jak zbyt mocno napompowany balon.
Nie, wiedział, i był wdzięczny Tibie za jej słowa. Ona prawdopodobnie rozumiała jak wielkim poświęceniem było jego pozostanie w tym pomieszczeniu. Jak bardzo musiał zdusic swoją naturę...
Marek... - pomyślał - liczyłem, ze wniesie cos do dyskusji, do planu, do... tej całej sytuacji... Tak bardzo przypomina mi...Ja nie chcę, nie powinienem... NIE POWINIENEM planowac... Tylko wskazywac możliwości... Nie chcę znów byc odpowiedzialny... znów stracic..."
Wyjście Tiby przerwalo jego przelatujące z prędkościa przyświetlną myśli. Kilka sekund jak odrętwiały wpatrywał się w klamkę po czym poprawił okulary. Zduszone "...rwa!!!!!" zawibrowało w jego piersi i wyszedł z pomieszczenia. Odgłos trzaśnięcia drzwiami było słychac pewnie nie tylko w budynku, ale i kilku okolicznych przecznicach...
"A może mysli, że jest kimś lepszym?!?! Chomik jeden..." Widok ludzi ostudził jego mysli, zwolnił kroku i wszedł do sali udając, ze nic sie nie stało... Usiadł na końcu baru, tak, aby widziec wyjście z lokalu i korytarza. Role zostały podzielone i nie zamierzał zawieśc... musi zauważyc wychodzącego Tomasza. Będzie się za nim włóczył i go pilnował. Tylko jedna rzecz niepokoiła go - ktoś wspomniał o tym, że siedziba kancelarii Praissów jest w Katowicach... zauważył, ze barman zamierza do niego podejśc i zsunął okulary - z wyrazu twarzy wywnioskował, że pytania "co dla ciebie?" nie usłyszy przez najbliższy miesiąc... |