| Ze zdumieniem przyglądała się pokazowi danemu przez niziołka, który - najwyraźniej już zapomniawszy o niemal pewnej WŁASNEJ śmierci, wygłaszał jakieś brednie do martwego napastnika.
Czyżby dostał jednak czymś ciężkim w głowę?
Jednak po wypowiedzi skierowanej do niej, Narfin doszła do wniosku, że małemu człowiekowi nic nie dolega. Najwyraźniej nic poza tym, co zwykle - pomyślała z przekąsem słysząc niewybredny komentarz o rozmiarach...
Zignorowawszy Olegarda zwróciła się łagodnie do Teliamoka:
- Z tego, co wiem o rasie krasnoludów, nie oddadzą tanio swojego dobytku. Na pewno mają jakiś plan. Kazali nam wszystkim uciekać od wozu. Rozsypali jakiś dziwny, szary proszek... Wyglądali na pewnych tego, co robią... Nie martw się. Wszystko będzie dobrze.
Mówiąc to z lekkim uśmiechem pogłaskała hobbita po włosach, po czym błyskawicznie zwróciła się z obnażonym mieczem w stronę zarośli, z których wyszedł... Szrama, najwyraźniej gotów do walki. Na jego widok zagadkowy uśmiech przemknął po twarzy Strażniczki, ale zaraz zniknął, zastąpiony przez tak typowy dla niej kpiący wyraz twarzy.
Schowała miecz i już miała zapytać o sytuację na moście, gdy... |