W miarę im dłużej rozmawiali tym więcej szczegółów dostrzegał mag.
Brodacz, który go przepytywał był mężczyzną trzydziestoletnim. Jego ciało chroniła pełna zbroja kolcza. Na szyi, zawieszony na stalowym łańcuchu błyskał medalion, wokół którego zbierała się energia Chamon. Młodszy mężczyzna był lżej opancerzony, nosił tylko skórzaną zbroję niekrępującą ruchów. Na jego szyi wysiał identyczny magiczny medalion. Ze zdziwieniem taki sam medalion dostrzegł
Lilawander przymocowany do obroży leżącego kota. Wolał się nie odwracać, więc nie mógł stwierdzić, czy czający się za jego plecami drapieżnik też ma na swojej obroży taki naszyjnik.
- Nie masz papierów od mistrza, więc jesteś tu nielegalnie. – uśmiechnął się złośliwie wojownik jego miecz oparł się pewnie na grdyce Elfa.
- Co więcej mówisz, iż ukradłeś coś z poprzedniego pomieszczenia, więc jesteś też złodziejem. - Sewko wyjmij rzemienie trzeba ptaszka dobrze związać. Wy zaś panie złodziej, jeśli chcecie być cali, rączki do tyłu i nie szarpcie się.
Wszystko to wyglądało bardzo realnie.
Elf wyraźnie czuł czubek miecza spoczywający na jego szyi. Gdyby mógł obserwować się z boku, zauważyłby też, że skóra na jego szyi ugina się pod sztychem miecza brodacza.
Była to już ostatnia chwila na podjęcie decyzji wiedział, że za chwilę obleje test.
Młody wojownik wyjął za pasa rzemienie i przechodził już za plecy maga by mu skrępować ręce. Brodacz odsunął o stopę miecz od szyi, aby przypadkowe poruszenie nie poderżnęło więźniowi gardła.