lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [sesja] wolna

Mira · 29-09-2008, 18:59

Serafin z tajemniczym uśmiechem na ustach przysłuchiwała się historyjkom Mishki i Wyszemira. Sama miała kilka podobnych opowieści w rękawie, jako że wielu bywalców karczemnych często po pijaku myliło tancerki z kurtyzanami. No tak, według nich i to i to kręciło zalotnie zadkiem...
Tak czy inaczej białowłosa postanowiła się wstrzymać z opowieścią, nie chcąc uchodzić za pospolitą chwalipiętę. Ta rola zbyt idealnie pasowała do byłej służącej, zaś Serafin... Serafin była trunkiem z wyższej półki.

- „Twoja próżność kiedyś cię zgubi, dziewczyno.
- O, już się nie gniewasz?
- ...”

Kobieta już miała wybuchnąć dźwięcznym śmiechem, gdy coś zauważyła kątem oka. Błyskawicznie obróciła się w stronę nieoczekiwanego gościa... To był jeden z nich! Jedno ze stworzeń zamieszkujących tę dolinkę górską.

Zanim cokolwiek zdążyła zrobić, uprzedził ją stary zielarz.

- Czegoś się patrzysz, już cię tu nie ma aaaaa! – krzyknął nieoczekiwanie ze wszystkich sił, a dziwne stworzenia przestraszyło się krzyków człowieka i czmychnęło szybko z oczu zebranych.

„ Jak mi ktoś jeszcze w życiu powie, że mądrość przychodzi z wiekiem, to go przedstawię temu dziadydze. Jak nic zmieni zdanie...”

- Idioto! – ryknęła wściekle, a jej tobołek celnie uderzył Wyszemira, aż ten się zakołysał, omal nie padając na ziemię. Gdy podniósł wzrok na białowłosą, zauważył, że jej źrenice zwęziły się pionowo – jak u kota – a bujna fryzura nastroszyła – Ty stary idioto! Teraz na pewno nas zaatakują, choćby ze strachu! Od tego gapienia na babskie zadki we łbie ci się poprzewracało!

Groźnie wysunęła przed siebie zaciśnięta pięść i potrząsnęła nią przed oczami zielarza. Nie chcąc jednak bardziej się unieść, a już na pewno trwonić czas, który mieli do ponownego nawiedzenia przez mieszkańców doliny, rzekła zdecydowanie:

- Idziemy. Wyruszamy bez zwłoki, wszyscy. To miejsce jest już spalone. Jak już się krasna... to znaczy Kordik zaoferował, on pierwszy. Ja idę za nim. Na końcu niech idzie ktoś czujny – Ven albo Hektor... byle nie ten dziad! - wskazała znów na Wyszemira.

29-09-2008, 18:59	#518
Mira Konto usunięte Reputacja: 1	Serafin z tajemniczym uśmiechem na ustach przysłuchiwała się historyjkom Mishki i Wyszemira. Sama miała kilka podobnych opowieści w rękawie, jako że wielu bywalców karczemnych często po pijaku myliło tancerki z kurtyzanami. No tak, według nich i to i to kręciło zalotnie zadkiem... Tak czy inaczej białowłosa postanowiła się wstrzymać z opowieścią, nie chcąc uchodzić za pospolitą chwalipiętę. Ta rola zbyt idealnie pasowała do byłej służącej, zaś Serafin... Serafin była trunkiem z wyższej półki. - „Twoja próżność kiedyś cię zgubi, dziewczyno. - O, już się nie gniewasz? - ...” Kobieta już miała wybuchnąć dźwięcznym śmiechem, gdy coś zauważyła kątem oka. Błyskawicznie obróciła się w stronę nieoczekiwanego gościa... To był jeden z nich! Jedno ze stworzeń zamieszkujących tę dolinkę górską. Zanim cokolwiek zdążyła zrobić, uprzedził ją stary zielarz. - Czegoś się patrzysz, już cię tu nie ma aaaaa! – krzyknął nieoczekiwanie ze wszystkich sił, a dziwne stworzenia przestraszyło się krzyków człowieka i czmychnęło szybko z oczu zebranych. „ Jak mi ktoś jeszcze w życiu powie, że mądrość przychodzi z wiekiem, to go przedstawię temu dziadydze. Jak nic zmieni zdanie...” - Idioto! – ryknęła wściekle, a jej tobołek celnie uderzył Wyszemira, aż ten się zakołysał, omal nie padając na ziemię. Gdy podniósł wzrok na białowłosą, zauważył, że jej źrenice zwęziły się pionowo – jak u kota – a bujna fryzura nastroszyła – Ty stary idioto! Teraz na pewno nas zaatakują, choćby ze strachu! Od tego gapienia na babskie zadki we łbie ci się poprzewracało! Groźnie wysunęła przed siebie zaciśnięta pięść i potrząsnęła nią przed oczami zielarza. Nie chcąc jednak bardziej się unieść, a już na pewno trwonić czas, który mieli do ponownego nawiedzenia przez mieszkańców doliny, rzekła zdecydowanie: - Idziemy. Wyruszamy bez zwłoki, wszyscy. To miejsce jest już spalone. Jak już się krasna... to znaczy Kordik zaoferował, on pierwszy. Ja idę za nim. Na końcu niech idzie ktoś czujny – Ven albo Hektor... byle nie ten dziad! - wskazała znów na Wyszemira. __________________ Konto zawieszone.