Arcagnon wciaz przysluchiwal sie wszystkim. Wreszcie wstal i oznajmil starajac sie przekrzyczec najemnikow, najwidoczniej bardzo wesolych:
- Coz, jesli sie na cos zdecydujecie to mozecie mnie powiadomic. Tak, jestem chetny. Wsparcie jakie moge wam zaoferowac jest... Ekhm... Dosc rzadko spotykane, wiec jesli sie zdecydujecie na cos to czekam w moim pokoju, na gorze.
To powiedziawszy, podszedl do karczmarza i zamowil osobny pokoj oraz goraca kapiel, przy czym zaznaczyl, ze ma pieniadze, ale nie placi z gory. Spojrzal na stojaca obok kobiete i dziwna mine oberzysty. Prosty chlop. Nie ma podzielnej uwagi.
Ruszyl po drewnianych schodach, ktore swoja droga okropnie skrzypialy, do przydzielonego pomieszczenia. Caly czas myslal jak to dobrze, ze nie ma jeszcze licencji czarodzieja. Nie musi przekazywac czesci dochodow na rzecz Kolegium.
Woda byla goraca. Parowala szybko, tworzac bialy calun na suficie. Mag bawil sie, zanurzajac sie w balii, a gdy dziewka sluzebna po raz kolejny wlewala wrzatek, spytal:
- Wygladasz na madra dziewczyne. Z pewnoscia mozesz mi cos powiedziec o miejscowych kupcach, szlachcicach... Wiesz moze kim jest ten
Wallendorf, jakie interesy i z kim je prowadzi? Moze kraza jakies plotki... Mial ostatnio jakies problemy z prawem? A moze z przestepcami?
Spojrzal na nia bezczelnie kokietujac je osobe. Nauczyl sie wykorzystywac "maluczkich". Zawsze byli tacy latwowierni... Generalnie im nie wyrzadzal tym krzywdy, a dzieki informacjom w ten sposob uzyskanym mogl rozpracowac spisek, albo... Niewazne... Tak, czy siak, najwiecej dowiedziec sie mozna od plebesu. I tej zasady trzeba sie trzymac.
[Rzut w Kostnicy: 71]