| Egon wstał i poprawił FN-FALA, odwrócił się i podszedł do Panny Bielańskiej
- Ee, Panno Bielańska - zająknął się - Ee. Proszę się trzymać z dala od strzałów.. proszę..- nie czekając odwrócił się na pięcie i podszedł do swojego dzieła przy bramie.
Popatrzył się. ustawił jeszcze raz gałęzie, klęknął na kolano i przysposobił karabin. Położył się na ziemi i jeszcze raz sprawdził jak będzie najlepiej. W końcu uznał, że to nie ma większego znaczenia w tej sytuacji. Wyjął Jeden granat i położył obok tak samo odłożył karabin. Zdjął miękką korę z gałęzi i zrobił z nich prowizoryczny sznurek, lecz z doświadczenia wiedział, że jest bardzo wytrzymały. złapał jakiś twardy kijek i obwiązał "sznurek" drugi koniec przywiązał do zawleczki granatu i położył z drugiej strony, Egon wbił dwa małe, ale grube patyki obok granatu, żeby go przytrzymywały. Tak misternie zrobiony plan pogratulował uśmiechem. Uklęknął z karabinem po drugiej stronie gdzie był patyk, Czekał.
Nie wejdziecie tutaj skurwysyny, już moja w tym głowa - myślał, a w oczach zapalił mu się płomień walki.
__________________
"Kiedy kopną w Twoje drzwi, jak uciekniesz stąd,
Podniesiesz w górę ręce czy wyciągniesz swoją broń
Kiedy prawo już Cię znajdzie jak z nim sobie radę dasz
Możesz umrzeć na ulicy albo poznać zimno krat." |