| Szkot podszedł do swojego dowódcy spokojnym krokiem. Słowa rycerza Hektora, wcale go nie uradowały. Po pierwsze nie przechodził takiej odległości, aby teraz zawrócić z niczym. Nie dość, że główne siły krucjaty mogły być obecnie dość daleko ... i co ważniejsze jej uczestnicy, mogli coś przynajmniej zdobyć, a nie tylko zostać rannym. To dodatkowo powrót nie musiał wcale okazać się takim prostym, jak Hektorowi się wydawało.
Poza tym jeżeli opowiedzieliby o tym to część osób mogłaby im nie uwierzyć, oczywiście wszyscy słyszeli różne opowieści, ale w końcu wiele z nich okazywało się nieprawdziwych. Jak do tej pory Angus nie zobaczył ani jednego magicznego stworzenia i chociaż teraz miał nadmiar tych widoków na całe życie, to jednak gdyby usłyszał opowiedziane przez kogoś słowo, to zrzuciłby je na karb, za mocno grzejącego słońca, zbyt młodego wina, albo złego wpływu klimatu, tego przeklętego państwa.
- Hektorze - zwrócił się bezpośrednio do wypowiadającego wcześniej słowa Niemca - Nie wydaje mi się aby roztrząsanie takich spraw, na oczach prostych żołnierzy, mogło przynieść pożądany skutek. Słowa swojej rady powinieneś zachować do momentu, w którym ci prości ludzie, nie będą nas mogli usłyszeć. Nie możemy przed nimi okazać słabości, gdyż oni patrzą na nas i z naszej siły czerpią ... - tymczasowo młody przedstawiciel klanu McKay zakończył swoją wypowiedź skierowaną do rycerza i odwrócił się do dowódcy tej wyprawy.
-Uważam, że mamy jednak o czym rozmawiać panie, a jak to stare szkockie przysłowie mówi: Co dwie głowy to nie jedna. Wspólnymi siłami, możemy dojść do najlepszego możliwego rozwiązania - zwrócił się do Reinfrida. Nie miał zamiaru zresztą dłużej rozwodzić się na ten temat w tym miejscu ... po prawdzie wszystko to przyprawiało o ciarki przechodzące po plecach, ale skoro ostatecznie sobie poradzili, to chyba nie może być dużo gorzej?
__________________
We have done the impossible, and that makes us mighty |