Khem, khem... oto ona! Pieśń Lodu i Ognia, seria George'a R.R. Martina, a niżej jej części:
Gra o Tron
Starcie Królów
Nawałnica Mieczy:Stal i Śnieg
Nawałnica Mieczy:Krew i Złoto
Uczta dla Wron: Cienie Śmierci
Uczta dla Wron:Sieć Spisków
To jedna z lepszych serii jakie znam. Postacie są świetne, tak samo jak świat w którym toczy się saga. Styl pisania nie jest najlepszą stroną książki ale jak dla mnie to nie ma mu czego zarzucić. Są jednak rzeczy które mogą się nie spodobać. Np. magia jest czymś rzadkim, w ogóle można powiedzieć że jej prawie nie ma, co nie znaczy że brakuje elementów fantasy. Z drugiej strony, tworzy to raczej rzadziej spotykany klimat. Na pewno lepsze to niż takie badziewie z książek D&D. Dużo bohaterów jest młodych czyli 13-15 lat... jeden ma nawet 8. W każdym razie mi akurat to nie przeszkadzało, w przeciwieństwie do kilku gości z pewnej strony o serii. Denerwować na początku mogą różne rody, lordowie i inni tacy. Szybko można się do tego przyzwyczaić... No i ewentualnych wad na razie na tyle. Teraz przyjemniejsza strona, zalety. Ciekawe jest to że tytuły rozdziałów to imiona bohaterów o których oczami widzimy owe wydarzenia. Oczywiście powtarzają się. Jak już pisałem, postacie są świetne. Każda z nich jest inna i różni się od siebie, często trzeba stanąć po stronie jednej z nich, kiedy zdarzają się kłótnie i inne takie. O czym opowiada książka? O wojnie w Siedmiu Królestwach, no i na razie to wszystko. Nie chciałbym zdradzać fabuły.
PS A jak nie chcecie czytać mojego bełkotu to są google. ;]
No dobra, pisałem to po to żeby zobaczyć czy jest ktoś kto czytał PLiO.