| Wiliam Moorhous
Jedynie pan Castelano zainteresował się Callem. Obie piękne panie milczały i Williamowi wydawało się, że trochę nudzi je ta sytuacja. Ale nie zamierzał przejmować roli bawidamka.
- Pan Edward Call niestety nie mógł wziąć udziału w dzisiejszej ceremonii przyjęcia nowych członków. Niektórzy bracia mówili, że to przeciw zwyczajowi by osoba zapraszająca do bractwa nie brała udziału w uroczystości. Ale Edward ostatnio bardzo podupadł na zdrowiu. Rozchorował się i dlatego nie mógł się z państwem spotkać na tej sali. Poprosił mnie, abym skontaktował się z państwem. – William zrobił pauzę w wypowiedzi.
William odczekał chwilę zlustrował twarze nowicjuszy. "Pewnie teraz zastanawiają się ile o nich wiem." - uśmiechnął się do swoich myśli. Rozmowę postanowił jednak odwrócić w stronę profesora i zaczął o nim opowiadać:
- Cóż mogę powiedzieć o naszym wspólnym znajomym Edwardzie Callu. Słyszałem o nim i jego badaniach jeszcze w czasie, kiedy pracował na Massachusetts Institute of Technology. Był uznawany za jednego ze zdolniejszych naukowców. Jednak osobiście poznałem go dopiero w Zakonie. Mamy kilka wspólnych zainteresowań, więc spotkaliśmy się kilka razy. Może nie jest idealnym partnerem do rozmów, ale naukowcy mimo swej olbrzymiej wiedzy zwykle nie posiadają talentu krasomówczego. Jednak nieźle nam się współpracuje.
- Jak już wspomniałem Edward jest osłabiony i znajduje się obecnie w izbie chorych pod opieką lekarza. Ale możemy go wspólnie odwiedzić jeśli mają państwo na to ochotę? |