lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

RavenOmira · 20-10-2008, 14:47

Woda była ciepła. Tak przyjemnie ciepła. Guidonel dałby wiele by nieco się w niej potaplać ale słowa Araba nieco go przystopowały. "Jak to żadnej zabawy!? Tak nie może być!!!" W końcu pokazał się Uri. Nie powiedział jednak nic sensownego, tylko jak zwykle marudził, że cos tam go przeraża i tym podobne bzury, na które Guidonle zazwyczaj nie zwracał uwagi. Nagle do sadzawki wpadł Abrahim i nabral nieco wody. Zaintrygowany elf ruszył za nim...

- Fiu fiu dziwy, moi drodzy dziwy... - tak oto elf skwitowal pojawienie sie na drzwiach dziwnych napisów. Jednak fakt, że nikt nie potrafił ich rozczytać wcale go nie zmartwił.
- Może te szlaczki trzeba gdzieś przerysować? - spytał ni to Abrahima, ni to Uriego. Udając, że myśli wpatrywał się w przedziwne drzwi.

"Psst, Guidonelu - znajomy głos zaczął szeptać mu do ucha - ja znam znaczenie tych słów! Powtarzaj za mną...

Pocziwy elf aż podskoczył z radości, klaszcząc przy tym rekoma:

- Ha czekajcie, ja wiem, ja wiem, ja wiem!!!

I już rozpoczął przekazywanie słów Uriego, gdy wpadł Garnir.

-...moi mili... - i BUM!!!

Nieco zaskoczony elf wpatrywał się na dziurę, która tak nagle zastąpiła magiczne drzwi.

- Hehehe dobrze pomyślane Garnirku - i z nieodłącznym uśmiechem na ustach ruszył za towarzyszami.

- Guidonelu to wszystko wasze sztuczki, najpierw ściągnięcie nas na dwór elfów w Lesie Loren, potem tutaj, a do tego wszystkiego dochodzi medalion. I pewnie myślisz sobie, że jestem miłym krasnoludem, nie! Mam to wszystko w dupie. Mój medalion jest pełen mocy, ale to nie moja wina. Normalnie pełen czad. Boisz się?

Słowa krasnoluda jednak nie podziałały na niego tak jak się tego mieszkaniec Karak Norn spodziewał...

- A marudzisz przyjacielu! Póki co jest wesoło! Najważniejsze to dobrze się bawić...Ej słuchajcie, znajdźmy szybko resztę to urządzimy sobie jakieś gry i zabawy czy coś. Proponuję chowanego! -tu elf klepnął się w głowę - No kurde, przecież my już ich szukamy! Ej, dawajcie lecimy trzeba ich szybko znaleźć!! - klepnął ponaglająco swoich towarzyszy i wyrwał do przodu...zupełnie na oślep.

20-10-2008, 14:47	#307
RavenOmira Reputacja: 1	Woda była ciepła. Tak przyjemnie ciepła. Guidonel dałby wiele by nieco się w niej potaplać ale słowa Araba nieco go przystopowały. "Jak to żadnej zabawy!? Tak nie może być!!!" W końcu pokazał się Uri. Nie powiedział jednak nic sensownego, tylko jak zwykle marudził, że cos tam go przeraża i tym podobne bzury, na które Guidonle zazwyczaj nie zwracał uwagi. Nagle do sadzawki wpadł Abrahim i nabral nieco wody. Zaintrygowany elf ruszył za nim... - Fiu fiu dziwy, moi drodzy dziwy... - tak oto elf skwitowal pojawienie sie na drzwiach dziwnych napisów. Jednak fakt, że nikt nie potrafił ich rozczytać wcale go nie zmartwił. - Może te szlaczki trzeba gdzieś przerysować? - spytał ni to Abrahima, ni to Uriego. Udając, że myśli wpatrywał się w przedziwne drzwi. "Psst, Guidonelu - znajomy głos zaczął szeptać mu do ucha - ja znam znaczenie tych słów! Powtarzaj za mną... Pocziwy elf aż podskoczył z radości, klaszcząc przy tym rekoma: - Ha czekajcie, ja wiem, ja wiem, ja wiem!!! I już rozpoczął przekazywanie słów Uriego, gdy wpadł Garnir. -...moi mili... - i BUM!!! Nieco zaskoczony elf wpatrywał się na dziurę, która tak nagle zastąpiła magiczne drzwi. - Hehehe dobrze pomyślane Garnirku - i z nieodłącznym uśmiechem na ustach ruszył za towarzyszami. - Guidonelu to wszystko wasze sztuczki, najpierw ściągnięcie nas na dwór elfów w Lesie Loren, potem tutaj, a do tego wszystkiego dochodzi medalion. I pewnie myślisz sobie, że jestem miłym krasnoludem, nie! Mam to wszystko w dupie. Mój medalion jest pełen mocy, ale to nie moja wina. Normalnie pełen czad. Boisz się? Słowa krasnoluda jednak nie podziałały na niego tak jak się tego mieszkaniec Karak Norn spodziewał... - A marudzisz przyjacielu! Póki co jest wesoło! Najważniejsze to dobrze się bawić...Ej słuchajcie, znajdźmy szybko resztę to urządzimy sobie jakieś gry i zabawy czy coś. Proponuję chowanego! -tu elf klepnął się w głowę - No kurde, przecież my już ich szukamy! Ej, dawajcie lecimy trzeba ich szybko znaleźć!! - klepnął ponaglająco swoich towarzyszy i wyrwał do przodu...zupełnie na oślep. __________________ "Rzeczy trudne wymagają czasu. Rzeczy niemożliwe wymagają trochę więcej czasu" Ostatnio edytowane przez RavenOmira : 20-10-2008 o 14:50.