| Fosht'ka
Obudziła się gwałtownie, zrywając się ostro do pozycji siedzącej z szeroko otwartymi oczyma. Po kilku sekundach przez półotwarte usta uszło z niej powietrze, i opadła na posłanie, przykładając dłonie do twarzy. - Jejejeeeej - jęknęła cicho, nie bacząc, czy ktoś ją słyszy czy nie. Co za sen. Woda! Rany! I ten.. I oni.. I mąż?!..
- Wiesz że czasem słyszę, co śnisz - szepnął poważnie Calcifer, także rozbudzony i siedzący obok. - Choćby inni nie słyszeli. Co się z tobą dzieje, szefowo?
- Nie wiem, do cholery, może trzeba mi seksu - warknęła słabo. - Chociaż czekaj. Moment.. - usiadła, zaraz też przesunęła się bliżej paleniska, które - ilekolwiek było w nim ognia - wciąż dawało ciepło.
- Nie pozwól temu uciec - rzucił Kruk, wtaczając się niezgrabnie na wygrzane przez nią posłanie. Miał na myśli sen, on jednak nie przeciekał przez palce umysłu jak zwykłe mrzonki, przeciwnie - kłębił się w jej głowie i nie dawał spokoju. Jako wiedźma częściej niż inni ludzie pamiętała sny, musiała sobie tylko wszystko uporządkować.
Nie zwracała więc uwagi na innych, zarejestrowała tylko, że mężczyźni już wstali. Oparła tylko głowę na dłoniach i zwiesiwszy lekko głowę, z przymkniętymi oczami, starała się zrozumieć, co ją naszło w nocy.
__________________
- Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja.
- (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada.
Ostatnio edytowane przez Aurora Borealis : 04-11-2008 o 09:51.
Powód: błąd składniowy.
|