Popełniłem błąd. Człowiek się spieszy chaos się cieszy.
Mając na względzie tą zasadę
Thomas postanowił wykonać swe zadanie jak należy. Trzeba zacząć od splatania magii.
[Rzut w Kostnicy: 89]-splatanie magii
Był pewien, że wykonał to tak jak powinien, jednak nie wiedział czemu moc uciekała mu, pozostała tuż po za jego zasięgiem. Lecz to co się rozpoczęło trzeba dokończyć. Pierwsza część procesu się nieudała, ale to nie powód by rezygnować. Wyuczonym ruchem sięgnął do sakwy po kolejną strzałkę. Ostatnią, i niepewną. Powtórzył ten sam gest co ostatnio i cisnął pociskiem w wroga.
-
Vol Queros Qamar Ca! [Rzut w Kostnicy: 2]
Moc która miała ranić popłynęła. Popłynęła w złym kierunku, skoncentrowała się w dłoni i miast pomknąć w stronę wroga rozeszła się na boki. Jak ostatnio kawałek drewna poleciał. Upadł na ziemię nawet się nie zwęglając. To był jasny znak, że nie nadawał się jako składnik. Wypadałoby o tym gdzieś zapisać, jeżeli tylko przeżyje. Myśl o przeżyciu dodawała sił. Mag zdobył się na ostatni wysiłek. Jeżeli zostać posiłkiem to chociaż posiłkiem okupionym bólem.
(Punkt szczęścia.)
[Rzut w Kostnicy: 13]-trafienie
Wykonał zamach swym kijem i trafił. Gdyby miał czas na przemyślenia zdenerwowałoby to go. Lepiej walczy wręcz niż czaruje. Może wypadałoby się przekwalifikować na wojownika?
[Rzut w Kostnicy: 10]-obrażenia 10+3=13
[Rzut w Kostnicy: 64]-furia ulryka
W dodatku jak trafił. Cios jak na zwykłego maga był potężny. Miał wrażenie, że jak na wojownika także. Gdyby warg był normalnym zwierzem to uciekłby, jednak normalność stworów które były wierzchowcami goblinów była bardziej niż nie pewna. Tak czy inaczej cios był mocny, towarzyszom się powie, że to magia w tym pomogła. Podstawa to choć udawać wysokie umiejętności.