| „Burza pozlepianych od potu włosów leżących na jego piersi…” – wspomnienie miłe… choć przypomniało o doskwierającym pragnieniu i problemie jaki wiązał się z „Koślawym zydlem”.
Koniecznie trzeba było podjąć odpowiednie kroki, nim cała sprawa zakończy się kolejną awanturą.
Spojrzał w kierunku odchodzącego Raab’a. Miał sekundy, aby wymyślić miejsce, gdzie jego widok nie wywoła pisku, lamentu lub innych, być może mniej entuzjastycznych, reakcji. Jedyne co przebijało się przez stertę bardziej lub mniej zrozumiałych powodów wyrwało się z jego gardła: - U dziada! – Po tak wyrażonej refleksji, postanowił w bardziej zrozumiały sposób sformułować swoje myśli. – Hej Raab! Znam miejsce oferujące nam lepsze warunki. Przede wszystkim będzie tam na tyle spokojnie, abyśmy mogli pogawędzić ze starym nie wzbudzając niepotrzebnego zainteresowania.
Wpatrywały się weń oczy, nieco zmieszanych jego nagłą reakcją towarzyszek. Postanowił uspokoić je, dodając szybko: - U "Starego Piernika" znajdziecie moje drogie, wszystko czego wam teraz potrzeba.
"Niech to będzie cokolwiek byle byłoby mocne"... |