Dość trudno znaleźć tak od razu potwierdzenie (lub zaprzeczenie) w sprawie wykrzykników i znaków zapytania.
Dwa cytaty:
Cytat:
3)
- Witaj, mamo – powiedział Krzyś. - Bardzo za tobą tęskniłem – dodał po chwili i rzucił się jej na szyję.
W tym przykładzie widzimy kwestię wypowiadaną przez bohatera, przerwaną wtrąceniem narratora. Zasada analogiczna, jak w przykładzie 1, mamy tu dwa takie same zdania, jedno po drugim.
5)
- Witaj, mamo! - zawołał Krzyś. - Tęskniłaś za mną? - spytał, przytulając się do mamy.
Analogicznie do przykładu 3, z tym, że zastosowane znaki interpunkcyjne „!” i „?”. One nie muszą kończyć wypowiedzi, więc mogą znaleźć się w środku zdań.
|
Cytat:
|
znaki zapytania i wykrzyknienia zastępują kropkę, gdy wystąpią na końcu zdania
|
Najwyraźniej może wystąpić sytuacja, że znak wykrzyknienia (znak zapytania) nie kończy zdania i wtedy po nim nie występuje duża litera.
Ten drugi cytat jest z poradni językowej PWN.