Drahagnon

Naburmuszona Halsza przeszła obojętnie obok Tharisa. Wyglądała tak, jakby kazano jej wydoić krowę, albo w najlepszym wypadku skoczyć po bełta dla przybyłego właśnie strażnika. Sądząc po przybytku bardziej prawdopodobna zdawała się ta druga opcja, chociaż nie znał swych towarzyszy na tyle dobrze, aby z całą pewnością wykluczyć te pierwszą.

Raab miał "chyba" jakiś zamysł. Chociaż sposób, w jaki dawał się traktować temu opojowi, czynił rozwiązanie to wysoce wątpliwym…
Możliwe jednak, że miała to być część jakiegoś bardzo sprytnego planu…

Tak czy inaczej, warto pomyśleć nad jakimś alternatywnym rozwiązaniem. Na wypadek gdyby miało się okazać, że cała ta szopka jest „gówno warta”.

Przechodząc obok stolika, przy którym rozsiedli się jego towarzysze, zatoczył się kilka razy i niby to przez przypadek wpadł na strażnika. Tamten zareagował szybko, podnosząc się i odpychając go. Byłoby to pewnie początkiem pięknej awantury, gdyby nie Raab, który zażegnał całą sprawę rzuciwszy w odpowiednim momencie: - Pijaczyno uważaj jak leziesz, jeśli Ci życie miłe.

Kiwając głową, w przepraszającym geście, Tharis ruszył w kierunku jedynego wolnego stolika. Zrządzeniem losu będącego w pewnej, nieznacznej odległości od tego przy, którym siedzieli pozostali.

Zrealizował pierwszą cześć swego planu, teraz wystarczyło poczekać na dalszy rozwój wypadków…