| Serin skrzywił się z niesmakiem, kiedy Jan opluł stolik. „Nie ma co czarujący osobnik. A może to wszystko pozory? Może ten człowiek tylko udaje idiotę, a w rzeczywistości jest na przykład potężnym magiem bądź świetnym wojownikiem chcącym wyglądać niepozornie?” Elf obrzucił Jana fachowym wzrokiem szukając u niego ukrytej broni, jednak nic nie znalazł. „Wojownik raczej odpada, ale maga nigdy wykluczać nie można” – stwierdził w myślach i wstał od stołu.
- Cieszy mnie, że się wam nie znudziłem. Chodźmy, więc na rynek i sprawdźmy jak idą przygotowania do występu naszego minstrela. – elf wyciągnął z plecaka mapę miasta otrzymaną od strażników i szybko ją przestudiował – Rynek jest całkiem niedaleko, więc powinniśmy szybko wrócić – stwierdził i szybkim krokiem ruszył w stronę drzwi i jako pierwszy opuścił karczmę. Już na zewnątrz szybko rozejrzał się po okolicy zastanawiając się, czy „słudzy wody” jak ich nazwał Sin, nie czają się gdzieś w pobliżu.
__________________
Mogę kameleona barwami prześcignąć,
kształty stosownie zmieniać jak Proteusz,
Machiavela, łotra, uczyć w szkole. |