| Zieleńsza
Wizja dotarcia do miasta była już coraz bliżej spełnienia. Zieleńsza starała się nie myśleć o tym co będzie dalej. Trzymała się jak najbliżej środka grupy, głównie dlatego, że otoczona ludźmi, do tego najlepszymi kompanami, jakich mogła sobie wymarzyć, czuła się bezpieczna.
Zieleńszej wydawało się, że jeśli już dotrze do celu i zapyta o tych, których poszukuje, z pewnością od razu usłyszy odpowiedź gdzie ma się udać. Skoro w wiosce, którą znała, był Starszy, który wszystko wiedział i potrafił odpowiedzieć na każde pytanie, to co dopiero w mieście! Zieleńsza nie obawiała się tego, że nie znajdzie poszukiwanych osób. Bała się tego co zastanie w mieście, czy będzie wiedziała do kogo się udać, aby zapytać oraz tego co już będzie, gdy ich odnajdzie... Miała tyle pytań, tyle odpowiedzi chciałaby usłyszeć...
Dziewczyna usłyszała, jak Dieter pyta Gustava o miasto. Natychmiast nadstawiła uszu i przepędziła wszystkie inne myśli z duszy.
- I ja bardzo chętnie czegoś się dowiem o tym mieście. To pierwsze jakie w życiu widzę... - zaczerwieniła się chyba wstydząc się swojej niewiedzy - Opowiesz nam coś, jak tam jest? Proszę...
Uchwyciła kątem oka wzrok Gerdy i uśmiechnęła się do niej promiennie. Zobaczyła zmęczenie w jej ślicznych, zielonych oczach i zapytała wszystkich:
- Może przydałby nam się jakiś odpoczynek? Zjedlibyśmy co-nieco i posłuchali o mieście. Lepiej to zrobić teraz, zanim jeszcze doszliśmy do celu.
"I przeciągnąć chwilę naszego rozstania o jeszcze trochę czasu" pomyślała. Przez tak krótki okres czasu tak bardzo przywiązała się do tej grupy ludzi, że nie wyobrażała sobie rozstania z nimi. A przecież każdy z nich przybył tutaj w swoich sprawach i takie rozstanie w końcu nadejdzie... |