| - Hej, spokojnie - Phil ruszył za dziwakiem w zbroi. - Nie miałem nic złego na myśli. To był żart, tak, dla rozładowania sytuacji. Ja wiem, że kawalarz ze mnie żaden, obie moje byłe żony wiecznie to powtarzały...
Zamyślił się, sięgnął po kapelusz, a w sumie ku czołu, które zwykł pocierać w stresujących sytuacjach.
Kapelusz, psia jego...
- Ja rozumiem, że zupełnie tu nie pasuję i prawdę powiedziawszy tęsknię za własną "bajką"... Właśnie zmierzałem, wyobraź sobie w kierunku baru, a tu nagle. Dup! - klasnął w dłonie. - i jestem w lesie. I to podwójne, bo nie mam bladego pojęcia gdzie jest wyjście pożarowe - zaryzykował ponownie siląc się na żart.
Widząc niewielkie zainteresowanie rozmówcy postanowił iść w bezpiecznej odległości za nim. Gość wyglądał moża na świra, ale zorientowanego w sytuacji świra.
Niektóre sytuacje są jak kac. Trzeba je przeczekać - skonstatował. |