Duch, wariacja matematyczna, statyka, czy Tkaczka. To wszystko to samo. Trzeba to zrozumieć. Gaviel o tym opowiadał. Że każdy byt istniał na wielu płaszczyznach, na wielu poziomach. Opowiadał tak o płonącym mieczu Gabriela, który "odziedziczył" po Lucyferze. Miecz był zarówno pieśnią, ruchem, siłą stwórczą, poezją, nadbytem, ideą, osobą, podwymiarem, tańczącymi elektronami, wprowadzonym w ruch czymś.
Choć wszystko czerpie co prawda, z Bibli, to jednak sporą inspiracją jest wiele "sztańskich" buntowniczych romantycznych dzieł bezbożników. Nawet nasz polski Improwizujący Konrad. I dzieło przewodnie, 'Raj Utracony' Miltona. Historia Edenu jest opisywana (nie wiem czy zauważyłeś) dwa, a nawet trzy razy. Za każdym razem od nowa i w innym stylu. Raz w stylu mistycznym, filozoficznym. Raz w stylu Biblijnym. Raz w bardziej już zrozumiałym WoDowskim, powiązanym z grzechem pierwszych ludzi (o czym pisano nawet w Wilkołaku i Wampirze) i tak dalej..
Nie ma bezpośrednich dowodów, by ktoś się reinkarnował
Robią tak jedynie ci, którzy wierzą. A może jest to część prawdy z greckiej platońskiej wizji świata, o której nie wspomniano.
W każdym bądź razie ani Odmieńce nie widzą, by cykl zaczął się na nowo po Zimie (która nie bez powodu zwana ma być Wieczną). Ani od Wstąpienia nie ma być powrotu. Ani od Ostatniej Nocy Gehenny, czy Apokalipsy.
Naprawde mało o tej reinkarnacji czytałem i nigdy nie brałem jej na poważnie. Może poza opcją awatarów, które mogą się zreinkarnować w nowej osobie.
Demon milczy, Upiór milczy (nawet ma swoje własnej Mroczne Królestwo szeroko opisanych hindusów), a Mag wspomina o tym tylko przy awatarach (które niekoniecznie muszą być duszą) i dwóch Tradycjach.
Wzajemne porozumienie między wszystkim musi gdzieś istnieć. Gdybyśmy już je absolutnie znali, to nie byłoby sensu szukać 10 Sfery, czy Jednolitej Teorii Pola