Oczywista prawda jest taka, że na MG nie każdy się nadaje.
Jeśli w przypadku mistrzowania staramy się szukać jakiegokolwiek schematu, to to pierwsza informacja dla nas, że zwyczajnie należymy do grona ludzi, którzy do mistrzowania stworzeni nie zostali.
Dla mnie bycie mistrzem gry to nie jest kierowanie ruchami innych, ale dostosowywanie się do ich działań. Dlatego właśnie zawsze lubię osoby, które nie boją się wykazywania inicjatywy.
Wiecie tu liczy się odgrywanie. Co prawda mamy scenariusze i role, ale to tak naprawdę nie jest w tym ważne. Najważniejsze to dać ludziom możliwość poczucia "jak to jest żyć ..." czy "jak to jest być ...".
Grałem już u różnych MG, jedni byli aż tak zachwyceni pomysłami swojego autorstwa, że często na siłę starali się je wprowadzić w życie. Natomiast gracze poirytowani tym dziwacznym przymusem, który psuł rytm sesji - zwyczajnie traktowali je jako coś na co patrzeć się po prostu nie chce. Niestety było tak nawet kiedy owe pomysły okazywały się być naprawdę dobrymi. Dlatego jestem wrogiem wprowadzania jakichkolwiek modeli, ograniczeń czy kurczowego trzymania się mechaniki. Dla mnie zawsze podstawa to spontaniczność.
