| - Rozstać, to się muszę ze swoją wiedźmą. A póki co, to muszę najpierw znaleźć jakąś cholerną drogę, bo od tego zasranego, świerzego powietrza można dostać czegoś do łba. Naprzykład kataru.
Pozwolił sobie wziąć mapę w swe ręce. Może i nie był nigdy skautem, czy innym pionierem, ale wyniósł co nieco ze szkół do których uczęszczał (choć większość to jednak bardziej namacalne "fanty", niż ulotna wiedza).
Czas zorientować mapę względem stron świata.
Mech rośnie na południowej stronie pnia...
Nie wróć, mech jak pleśń, od światła spier...nicza.
Nagle tknięty myślą zrozumiał, że coś jest nie tak. Się ogranicza, się wyrażać stara, choć w myślach dyskutuje z sobą samym.
Oj nie służy ci to towarzystwo, stary...
- Na mech lepiej nie liczyć... - mruczął pod nosem rozglądając się za przebiegłą roślinką. - To już lepiej zegarkiem...
Wymieżył krótszą wskazówkę w kierunku słońca, między nią, a dwunastką miałaby lokalizować się wyimaginowana igła kompasu.
- No to mamy, panowie, kierunek: północ... - wskazał ręką, popatrzył chwilę nań podejrzliwie, jakby zawiniła wskazując zbyt blisko słońca - ...za plecami.
A teraz mapeczko powiedz, przecie, gdzie tu jakaś droga z prawdziwego zdarzenia wiedzie.
Zapatrzył się w symbole na mapie.
- A jak książe chce się rozstać, to w prawo, do korony. W sam raz na królewską głowę. Ja chętnie skręce w lewo, bo książeczkę, od czasu do czasu miło wtrącić przed snem. A poza tym jak są książki, jest i cywilizacja - i kioski z fajkami, dorzucił w myślach.
Ostatnio edytowane przez pan Piotruś : 16-02-2009 o 22:37.
|