| Azazael potworzył się. Jak on nienawidził powtarzać się, to uwłaczało jego dumie.
-Nie możemy bo tego chcą ścigający. Mojżesz jest ważny ponieważ tak mawiał Satanael. On tylko raz się pomylił.
Dumny archanioł uśmiechnął się nieznacznie.
-Komu w drogę temu czas. Prowadź bracie.
Poczułeś i ujrzałeś przed oczyma Asmodeusza mknącego po ulicach miasta wracając z pałacu faraona. Mknął jak strzała bez celu która zrazu odbita od świątyni, posążka czy specyficznej osoby zawracał. I jak strzała ze świtem minionego wiatru szeptał ludziom paskudztwo. Niesamowite jak wiele możliwości otwierało się przed aniołem po upadku. Może to światłość?
__________________
Otium sine litteris mors est et hominis vivi sepultura. |