| I twym oczom ukazał się wielki, kamienny pałac pokryty od fundamenty do najwyższej wieżyczki złotymi zdobieniami. Piękne rysunki na kamieniu tworzył mozaikę gdzie można było patrzeć na szczegół niczym na osobne działa oraz na ogół wielkiej sztuki. Drewniane wrota stały otwarte na oścież i dwóch gwardzistów. Asmodeusz przywitał się z nimi nieznanym gestem.
-Witajcie. Dwójka wróżbitów pragnie prosić o gościnę...
Nie zdążył dokończyć kiedy to zrezygnowany Egipcjanin przyjrzał się waszej dwójce od stóp do głów, nie bez znaczenia był też Morf. Poprowadził przez dziedziniec do mniejszych wrót i potem długim korytarzem. Cały pałac sprawiał wrażenie wielkiego labiryntu gdzie nie panowała nigdy reguła umiejscowienia korytarzy. Strażnik wskazał wam pokój i zapytał Cię:
-Tego towarzysza znam. Jak Ty masz na imię?
__________________
Otium sine litteris mors est et hominis vivi sepultura. |