Wiem, potrafię się wysławiać
Pierwsza sprawa:
Jak wygląda rzucanie zaklęć? Jeśli gram w karty i mam kartę o koszcie X, to mogę ją zagrać najwcześniej wtedy, gdy mam X landów, co oznacza najczęściej turę X, w której, po rzuceniu zaklęcia, nie będę już miał many.
Przykład: Gracz dysponuje kartą Angel of Mercy. Jej koszt rzucenia to 4 jakiekolwiek many + jedna biała, czyli w sumie pięć. Grając w grę karcianą, gracz rzuciłby to zaklęcie w piątej turze*. A tu? Jest to dość potężne zaklęcie, wiec nie powinno być rzucane na samym początku tury.
* O ile nie miał dodatkowych landów z zaklęć.
Druga sprawa:
Na jakich zasadach można tworzyć własne karty? Qumi opisał to na przykładzie, ale ja by wolał konkrety. Podejrzewam tez, że w przykład Qumiego wkradł się błąd
Trzecia sprawa:
Trzebaby było rozpisać, jaki kolor dysponuje na jakim poziomie jakimi zdolnościami.
To chyba tyle. Ale pomysł baaardzo ciekawy
PS. Mam jeszcze dwa pomysły.
Ogólnie karty nazywa się zaklęciami w M:tG. Może tu też by tak uczynić, zamiast tych run, które mi osobiście nie paszą. Runy z kolei mogłyby być jakimiś przedmiotami, z których by się tworzyło karty. Taka runa mogłaby dać dodatkową zdolność zaklęciu, której tworzący czar by nie płacił. To by pozwalało tworzyć potężniejsze zaklęcia.
Może nie ograniczać się tylko do profesji maga i wojownika (przyzywacza)? Qumi wspomniał we wstępie coś o kapłanach. Możnaby też dodać twórcę artefaktów, kogoś od instantów (sztukmistrza? Pomniejszego maga? Nie mam pomysłu na nazwę), jakiegoś klątwiarza, który specjalizowałby się w umagicznieniach („Enchantment”) itp. Co o tym myślicie?